Ես ծառայել եմ իմ ժողովրդին- հպարտությամբ ասաց Առաքելը։
Առաքելը հպարտությամբ ասաց, որ ինքը ծառայել է իր ժողովրդին։
-Հե՛յ Հովհաննես- զիլ ձայնով կանչեց Պետրոսը,- եզները բերի ջրի։
Պետրոսը զիլ ձայնով կանչեց Հովհաննեսին, որ եզները բերի ջրի։
Նորեկը ողջ գիշեր մտածում էր «կարո՞ղ եմ ես գյուղում ընդմիշտ ապրել»։
Նորեկը ողջ գիշեր մտածում էր, թե կարող է արդյոք ինքը գյուղում ընդմիշտ ապրել։
Անուղղակի խոսքերը դարձրու ուղղակի
Սեդրակն ասաց, որ նստեմ, ցանկանում է կենդանի մարդու տեսնել։
-Նստիր՛,- ասաց Սեդրակը
— ցանկանում եմ կենդանի մարդու տեսնել։
Հովհաննեսը զգույշությամբ հարցրեց Արամին, թե նա որտեղից իմացավ, որ իր որդին եկել է։
-Արամ, որտեղի՞ց իմացար, որ որդիս եկել է,- զգույշությամբ հարցրեց Հովհաննեսը։
Օրիորդը ժպտալով ասաց, որ ինքը երջանկության սահմանումը դեռ չի գտել։
-Ես երջանկության սահմանումը դեռ չեմ գտել,- ժպտալով ասաց Օրիորդը։
Սոնա Մեհրաբյան 