Նյութականի և հոգևորի հակադրություն. հեղինակը կտրուկ առանձնացնում է «նյութական» և «հոգևոր»հասկացությունները ։ Նյութականը, իր կարծիքով, փչացող է, եսասեր և բերում է հիասթափության։ Հոգևորը, ընդհակառակը, հավերժ, ազնիվ և իսկական երջանկության աղբյուր է:
Նժդեհը պնդում է, որ մարդուն անհրաժեշտ է ԻԴԵԱԼ, որին նա պետք է ձգտի: Այս իդեալը պետք է լինի ոչ թե նյութական, այլ հոգևոր և բարոյական ։
Իդեալին հասնելը հնարավոր է միայն նրան ծառայելու միջոցով: Այս ծառայությունը կարող է արտահայտվել տարբեր ձևերով ՝ ինքնակատարելագործում, ուրիշներին օգնելը, հասարակության բարօրության համար աշխատելը։
Հայրենասիրություն: իդեալին ծառայելու կարևոր մասը հայրենասիրությունն է: Հեղինակը կոչ է անում ընթերցողներին սիրել իրենց ժողովրդին և իրենց երկիրը, պատրաստ լինել անձնազոհության ՝ հանուն իրենց բարօրության:
Ժամանակակից հասարակության քննադատությունհեղինակը քննադատում է ժամանակակից հասարակությունը, որը, նրա կարծիքով, ամրագրված է նյութական արժեքների վրա և զուրկ է հոգևոր ուղեցույցներից:
Գործողության կոչ: հեղինակը խրախուսում է ընթերցողներին փոխել իրենց կյանքը, երես թեքել նյութականից և նվիրվել հոգևորին:
Սոնա Մեհրաբյան 